HAYATIN BİZE GETİRDİKLERİ...

Merhaba reçel canlarım bugün sadece paylaşıyorum, içimden gelenleri sadece okuyun ve geçin...

Hayatın verdiği nimetler ve hayatın bizden götürdükleri. Şimdi bakınca benliğimde ufak ufak açılmış yaralar görüyorum. Bizler nerede ve nasıl başa çıkabileceğimiz nedenlere sarılıyoruz.

Güvenmek nedir kelime anlamı? birine gözün kapalı mı koşmak, yada o insandan tarifsiz mutluluk geleceğinden emin mi olmak? bizler güveniriz ve o güvendiğimiz şeye bağlanırız. Kendimizi anlatmak isteriz yaklaşmak ve sıkıca sarılmak o güvendiğimiz şeye...Öylesine güçlü ve öylesine derin bir yara alırız ki sonuçta hayatın bizden alıp  götürdükleri karşısında elimiz ayağımız çaresiz kalırız.

Bazen bağırmak isteriz avazımız çıktığı kadar, bazen de üstümü yırtıp parçalayasımız gelir. Bazen yapılmış bütün haksızlıklara susmak isteriz. Susarız susmasına da içimizde bağıran sessizliğin kölesi oluruz. Gözyaşları kimi zaman içimize akar kimi zamansa taşar dışarı bırakıverir kendini. En çok canımızı acıtansa güven tarafından boşluğa atılmaktır. Biz atlarız o uçurumdan ama kim tutar ya da kim tutmaz belli değildir. Zaten bizler uğruna bir çok sey feda ettiğimiz hayatın şimdi kenarında sallanmak niyetinde değilizdir. Tutan olsa da olmasa da bırakırız kendimizi sonsuzluğa ve özgürce ilk defa karar veririz. Sonucu ne olursa olsun o uçurumda düşmek en güzelidir,  yaşadığımız acıdan daha acı olamayacağı için.

İçimizde yaşattığımız nice güzelliklerin ve endişelerin sadece biz tarafından hissedilebildiğini görmek te koyar yüreğimize ve verdiğimiz onca emeğin, savaşın ve uğraşın bir şey etmediğini de görürüz zamanla, acı çekeriz, yanarız, belki külleşiriz ama biliriz ki bu dünya bir gün gülecektir yüzümüze...

Uzun uzun bakmak yerine sadece bir bakış yeter belki yüreğimizin dirilmesine...

Sevgiyle kalın...