REÇELDEN KISA KISA; HAYDİ BİR TANESİ SENİN İÇİN:))

Günaydın reçellerim;
Bugün biraz rahatsızım sakin sakin oturuyorum:) Sizlerle kısa kısa yazmış olduğum sözlerimi paylaşmak istiyorum her zaman uzun uzun makaleler yazılmıyor özlü sözler de yazılabiliyor:) Her kesin kendine bir tanesini seçmesini istiyorum seçtiğiniz sözü yorum bırakabilirseniz sevinirim valla:))

En sevinçli anında, birden hüznün gelmesidir kırılmak, gönlün kapanması bazen, en sevdiklerini düşünmemektir kırılmak. Ayağına batan o parçayı bir çırpıda çekip çıkarmaktır. Hatırlamak istemediğin eskiye ait ne varsa kovmaktır kapından ve kilitlemek tüm özürlere kalbinin pencerelerini,
kırılmak; niye, nasıl, neden olduğu değil kime kırıldığın vardır sadece hafızanda....asırlar bile geçse sen yapıştırsan da aradan sızar ve hatırlarsın eskiye ait ne varsa...

Tuzu yarasına basmak isteyen insan zaten her şeyden vazgeçmiş demektir. Ben buyum kelimesi ağırdır herkesin ağzına yakışamaz. Bazı insanlar da korkak benlikler oluşur. Severler acılarla yaşamayı, Bir günden yarınlarının farklı olmasını istemezler. Hayatın en güzel tatlarına arkasını çevirmiş insanlardan korkun, çünkü ne onlara faydanız dokunur, ne de onların sizin faydalarınızı görme imkanları vardır. Dünya döner nefes alırlar ama aldıkları nefesleri vermesini beceremezler. O yüzden bırak tuza bulanmak isteyen bulansın, önemli olan ne kadar yaktığı değil ne kadar yandığındır.

Belki yarın, belki bugün içimizde var ettiklerimiz gibi sonsuz kanatlar takacağız..ve bilirmiyiz ki bu kanatlarla uçmayı değil inmeyi öğreneceğiz.....

Kavuşmak kanadı kırıldıktan sonra iyileşmeye yüz tutmuş ufak kuş yavrusu gibi çırpınmaktır,kavuşmak en uzaklardakini  değil yakınındakini kaybetmemektir,bir zaman geçer ve en doğru dediklerini yapmamış olmak ve sana yanlış gelenlerin en güzeli olduğunu anlamaktır..ve kavuşmak içinde biriktirdiğin ve yıllarca sakladıktan sonra gün yüzüne çıkarmaya utandıklarındır...çünkü bilirsin çıktığında kavuşmanın en doruğunu yaşayacaksın ve avuçlarınla biriktirdiklerini yerlere saçacaksındır..işte en güzel kavuşmak budur...

Tazelenmek insanın içindedir. İnsan isterse her şeyi atar çöpe, isterse çöpleri koksa bile başucunda tutar. Sen belki de çöpleri atma vaktinin geldiğini düşündün yada kalbin yeni ışıkların yolunu buldu o yüzden senin şimdi mutlu olma zamanın... ardına kadar yaşa ve sıyırıp at bütün kokuşmuş her şeyi...

Hayata tutunman ancak senin elinde, salarsın iplerini belki uçar belki düşersin..

Vazgeçersen hiç bilemezsin karşına ne çıkacak, sen ılgın rüzgarların kızısın, sana gelen nimetleri ya alır bağrına basarsın, ya da hiç görmezsin sana sunulan değerleri…

Kimse için, ruhundan vazgeçme ben inanıyorum ki senin ruhun hazır, ama derinde bir yerlerde bir acı var onu da ne olursa olsun kopar…Hayatı erteleme, çünkü hayat çok kısa…

Yaşanmışlıklara bir sünger çek arkanı dön ve git. Şimdi senin cümlelerinin ve kelimelerinin vaktidir. İstediğin gibi bir cümle kur yada kurduğun cümlelerden istediğin kelimeyi ekle çıkar.

Sıradanlaşmış dünyada özelliyetini kaybetmiş insanlar, mahkumiyet karşısında itiraz edemeden kabulliyeti kendilerine kelepçe yapmış olanlardır, bu bağlamda her koşulda sebebiyetsizliklerini yüreklerine bile itiraf edemeden kararlılıklarını söyleyemezler.